Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Εδώ είμαι!

εδώ είμαι και πάλι...Αυτές τις μέρες δεν είμαι τόσο στα up μου και ένοιωσα ότι δεν έχω κάτι φοβερό να πω ή να γράψω...

Σωματικά και οργανικά είμαι καλά και γι'αυτό δε θα πρεπε να παραπονιέμαι. Η εξωτερική μου εμφάνιση δε είναι σαν να μη πέρασε τίποτα απο πάνω μου.

Δεν παραπονιέμαι ακριβώς απλά περνάω μια φάση αυτές τις μέρες...Μια φάση περίεργη γι'αυτό το μήνα...Δε σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο, μάλλον σκέφτομαι πολλά και διάφορα. Θα βρω όμως τις ισορροπίες μου, είμαι αισιόδοξη, απλά αργώ ακόμα...Δικαιολογώ τον εαυτό μου βέβαια ως εξής:Πέρσι είχα τα τρεχάματά μου με την υγεία και τις θεραπείες, που δεν άφηνα τον εαυτό μου να "πέσει" λεπτό. Μου είχε γίνει βίωμα ότι η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο σε όλη αυτή τη φάση. Φέτος όμως που πέρασε ένας χρόνος, η αλήθεια ειναι ότι έχω χρόνο να σκεφτώ, δεν είναι όμως και ότι καλύτερο οι "απολογισμοί", το αντίθετο μάλιστα...Καλό Βράδυ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mhpos tha prepei na ta afhseis ola piso sou kai na allaxeis selida? den xero an ginetai, pio polu to grafo gia na akouso tis gnomes ton allon pou exoun diaforetikes embeiries apo mena. Genika omos nomizo oti boroume na xeperasoume kati otan, kai afou exei kanei ton kuklo tou, to kleidonoume kapou mesa sas, san mia embeiria(kalh h kakia) kai proxorame prosta, me ta kainouria dedomena pou exoume.
polla filia Sweety mou

Μαργαρίτα είπε...

Πέρασα ν' αφήσω μία γλυκιά
καληνύχτα κι ένα ζεστό φιλί*

Όλοι έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας

:) να μου προσέχεις!

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ 33 ΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΙΜΟΥΝ ΠΡΙΝ 1 ΜΗΝΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΓΙΑ ΟΛΙΚΗ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΩ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Η ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ.ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΗΡΕΜΙΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ.Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΑ ΚΟΥΡΑΓΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΕ ΒΟΥΝΟ ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΑΝ ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΜΟΥΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΕΙΚΟΝΑ.

Sweet December είπε...

για tzenh

φίλη μου καλωσήρθες!Λυπάμαι βέβαια για την άσχημη αφορμή που σε έφερε εδώ...όμως να ξέρεις!Να ξέρεις ότι εγω είμαι η ζωντανή απόδειξη για πολλά!Και εγώ,αν δεν τα ζούσα και δεν τα ξεπερνούσα πίστεψέ με, θα τα άκουγα σαν επιστημονική φαντασία.Κι όμως!

Εγώ αγάπησα τον εαυτό μου απο την πρώτη κιόλας στιγμή!Δε νομίζω να με αγαπήσω πιο πολύ απο τώρα που έχω την άδεια μου μεριά.Αλήθεια!Είναι μια ουλή, σημάδι απο μια μάχη που έδωσα και νίκησα!Κούκλα μου, η ομορφιά είναι μέσα μας, είναι αλήθεια, είμαστε εμείς οι ίδιες,που καθώς θα απομακρύνεσαι απο την περιπέτειά σου θα βλέπεις να γίνεσαι όλο και πιο "ώριμη" όλο και πιο σοφή.Είναι απίστευτα όλα αυτά...το ξέρω, αλλά θα τα δεις στην πορεία.Τώρα είναι πολύ πολύ νωρίς και σε συμβουλεύω...μη τα διαχειρίζεσαι όλα μαζί!Σιγά σιγά!Τώρα πρέπει να αναρρώσεις και να δεις ιατρικά πιο θα είναι το επόμενο βήμα!Να ξέρεις παντως ότι ότι αρχίζει ε΄χει και το τέλος του και σύντομα θα το ζήσεις! Σύντομα θα απαλλαγείς απο όλα και θα είναι σαν να μη συνέβη. Και όσο για τη μαστεκτομή, στο χέρι σου είναι να κάνεις και την αποκατάσταση!Επίσης, δεν είναι κάτι που φαίνεται, δεν σε εμποδίζει απο το να κυκλοφορείς!Δεν είναι πόδι,δεν είναι χέρι(που μου είχε πει η ψυχολόγος). Αν θες μπορείς πάντα να μου στέλνεις και mail!

breastblog@yahoo.gr

Να μου είσαι καλά!Πίστεψέ το...θα σε βοηθήσει πολύ η ψυχολογία!Μη χάνεσαι στα "γιατί" για καμιά μας δεν υπάρχει απάντηση!

φιλάκιααα

ότι χρειαστείς...μη διστάσεις!