Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Γύρισα χθες

Το βράδυ αργά. Περιττό να σας πω τι κούραση είχα…δεν περιγράφεται. Σχεδόν σε όλο το ταξίδι κοιμόμουν. Χθες είδα τον χειρούργο μου και αυτός με τη σειρά του είδε τις εξετάσεις μου και είπε πως είναι καλές. Αξονική πνευμόνων και εγκεφάλου έκανα στην Αθήνα και έδειξαν οκ. Χαπάκια για ασβέστιο θα παίρνω αρκετούς μήνες αλλά αυτό δεν είναι φυσικά τίποτα! Αυτή τη φορά περάσαμε ωραία με τον γιατρό. Έχει πλάκα αυτή η τελευταία φράση αλλά ο χειρούργος μου με εξέπληξε χθες αποκαλύπτοντάς μου πως διαβάζει το blog μου και μάλιστα μου έδωσε πολλά εύγε! Έτσι αποκαλύφτηκε η ανθρώπινη πλευρά ενός ατόμου που μπαινοβγαίνει καθημερινά στα χειρουργεία και κρατά νυστέρι...και ήταν ωραία αίσθηση. το διαφορετικό πρίσμα με το οποίο τον είδα! Παρόλο που δεν έχει χρόνο παρακολουθεί με ενδιαφέρον το Sweet December, κατι που ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου για έναν τόσο πολυάσχολο άνθρωπο.

Οι εξετάσεις είπαμε πως ήταν καλές και πραγματικά δεν το πιστεύω πως πέρασε ένα ακόμη check up! Κουράστηκα φέτος με τις εξετάσεις! Σε αρκετές πήγα μόνη, κάτι που είχε και υπερ και κατά. Νοιώθω πως ανέβηκα το βουνό και τώρα το κατεβαίνω…Αργά και σταθερά. Μου βγαίνει η ένταση των ημερών...
Είμαι φυσικά χαρούμενη που πέρασαν όλα και μάλιστα με «επιτυχία». Φεύγοντας από την κλινική χθες, κοιτούσα τον ήλιο κατάματα. Δεν έκαιγε, είναι ο ήλιος του Νοέμβρη, και ήταν και απόγευμα. Κάτι μέσα μου γέμισε με μια τεράστια αισιοδοξία. Αλήθεια, τι είναι αυτό που γεμίζει μέσα μας είτε με χαρά είτε με λύπη; Είμαστε σίγουρα οι πιο πολύπλοκες μηχανές! Καθώς πλησιάζει η «επέτειος», σκέφτηκα ότι από τότε μέχρι σήμερα κέρδισα δυο χρόνια ζωής, σκέφτηκα ότι ευτυχώς που υπάρχουν και οι χειρούργοι, και οι γιατροί και μπορούμε και γλιτώνουμε από διάφορα… ήταν η πρώτη φορά που είδα την άλλη όψη. Ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα πως έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσα να γλιτώσω το να αρρωστήσω (ήταν να γίνει) αλλά τουλάχιστον έτυχα καλής ιατρικής περίθαλψης και μπορώ πια να στέκομαι στα πόδια μου και σιγα σιγά να αφήνω πίσω μου εκείνο τον «μαύρο» Νοέμβρη. Δεν ξέρω κατά πόσο είμαι ο ίδιος άνθρωπος ή διαφορετικός αλλά και μόνο που βλέπω τους γύρω μου να έχουν αλλάξει τόσο πολύ και χωρίς αρρώστια στην καμπούρα τους, λέω πως και εγώ θα έχω αλλάξει (δεν μπορεί).
Πήρα το δρόμο του γυρισμού χωρίς να νοιώθω πως με περιμένει πίσω κάποιος. Είναι ένα πολύ περίεργο συναίσθημα, αν το έχετε νοιώσει θα συμφωνήσετε μαζί μου. Τελικά ποιος περιμένει ποιόν σε αυτό το ατελείωτο παιχνίδι αλλαγής «σημαντικών άλλων»; Ποιός αγαπάει και κυρίως με τι τρόπο; Ποιος είναι ο νόμος της ζυγαριάς στον κόσμο των συναισθημάτων; Κερδίζει άραγε ο πιο «βαρύς»; Μήπως είμαστε όλοι μόνοι στο τώρα, στο μέλλον, στο «ναι» και στο «όχι»; Και όσοι νικήσαμε ακόμη και την μοναξιά τι είμαστε; Σκέφτηκα πως πριν δυο χρόνια, δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω σπίτι μου και πιο πολύ στις φίλες μου! Να βρεθούμε, να γελάσουμε, να τριγυρίσουμε και να ξεχάσουμε κάθε αρρώστια, κλινική και κακό! Ίσως αυτή την αποφόρτιση να την έχασα πια. Τι έχει αλλάξει δυο χρόνια μετά; Ποιος κίνησε τα νήματα και έστρεψε τα χαρτιά; Τελικά κατάφεραν κάποιοι άνθρωποι να μου αλλάξουν τις προσδοκίες και να μειώσουν τον ενθουσιασμό μου; Μπορεί, αλλά δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά, γιατί η ζωή κάνει συχνά πισωγυρίσματα! Προσαρμόζομαι όμως αν και καθυστερημένα στις διάφορες αλλαγές.

5 σχόλια:

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Φίλη μου, αισιοδοξία ναι,
αλλά κυρίως πίστη!
Πίστη στον ουράνιο Πατέρα μας που φροντίζει για το καλό μας.
Πίστη σε σένα και στις δυνατότητες που υπάρχουν για σένα.
Πίστη στους γιατρούς σου και στην επιστήμη που εξελίσσεται καθημερινά.
Πίστη στη ζωή που είναι όμορφη και σε βοηθάει να αλλάζεις, να προσαρμόζεσαι και να ωριμάζεις.
Πίστη ότι τελικά θα τα καταφέρεις...

Φιλιά πολλά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλώς ήρθες, χαίρομαι που όλα πήγαν καλά και συνέχισε φυσιολογικά τη ζωή σου χωρίς περαιτέρω προβληματισμούς.
Βάλε στην άκρη τα "πως", "γιατί" και "εάν" γιατί άκρη δε βγάζεις και δε βγάζουμε.
Αντιμετωπίζουμε τη ζωή όπως και με ό,τι προκύψει
Καλό σου ξημέρωμα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι και ξαλάφρωσα που όλα τελείωσαν καλά.
Καληνύχτα και καλά αποτελέσματα και στις υπόλοιπες.

nikoleta είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ,ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΘΣ ΓΙΑΤΡΟΘΣ ΣΟΘ ΟΛΑ ΤΗΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΣΙΜΟ ΤΟΘ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ.ΞΕΡΕΙΣ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΚΑΡΗ ΕΙΝΑΙ 2 ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΗΛ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΤΗΜΑΣΙΑ ΓΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ.ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ 3 ΕΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ.ΟΤΑΝ ΑΡΩΣΤΗΣΑΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΔΩ ΣΤΗΝ ΕΗΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ.ΠΑΝΤΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΚΡΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.ΤΕΛΙΚΑ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ 6 ΜΗΝΕΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.ΟΜΩΣ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΞΕΧΑΣΑΝ Η ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ.ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΘΕ ΜΑΡΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΝΙΓΟΜΑΙ.ΟΛΟΙ ΩΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΘΣ.ΚΑΙ ΛΕΩ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΤΑ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΡΕΜΟΥΜΕ.ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΥΤΗ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΞΑΦΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΓΩ ΠΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΠΛΕΨΩ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΥΡΙΖΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΟΛΟΙ ΜΕ ΒΡΙΖΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΩ ΤΗΝ ΑΝΑΡΩΤΙΚΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ.ΔΕΝ ΘΕΛΒ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΩΣ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ...ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ...ΔΥΝΑΤΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΕ ΜΛΟΥΖ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΕ ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...ΦΙΛΙΑ

Sweet December είπε...

για VASILIKI

ΠΙΣΤΗ λοιπόν! :-)


για ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

χμμμ αυτοί οι προβληματισμοί θα τελειώσουν ποτε; ΚΑΛΗΜΕΡΑ!


για sundy

Καληνύχτα! Καλά αποτελέσματα και στα υπόλοιπα κορίτσια! Και στα δικά σας!


για nikoleta

Αν σου βγαίνει να δουλέψεις τότε να το κάνεις, ας κάνουμε επιτέλους αυτό που θέλουμε περισσότερο!Ας είμαστε ο εαυτός μας και ας αποφασίζουμε εμείς για μας!Φιλάκια!