Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Μια άλλη πρωτομαγιά

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

ήταν πολλή όμορφη αυτή η Πρωτομαγιά! Μετά απο δυο Πρωτομαγιές (η μια με έβρισκε στον δρόμο για την Αθήνα και τις ακτινοθεραπείες, η άλλη με τους διατατήρες) φέτος είμαι με τις σιλικόνες και το μόνο που μου λείπει είναι 2 θηλές. Όχι δεν έχω αυταπάτες, δεν είμαι εμφανισιακά όπως ήμουν πριν 2 χρόνια, είναι όμως η ψυχολογία μου καλύτερη μετά απο την ταιράστια ταλαιπωρία μου και αυτό μετράει. Οι πληγές στο σώμα καλυτερεύουν, μπορεί κάποτε να γίνουν και δυο λευκές γραμμούλες, τι γίνεται όμως με τις χαρακιές εκείνες της ψυχής; Επουλώνονται ποτέ;
Αν δεν επουλώνονται τελείως ένα έχω να σας πω...αρχίζουν και γιατρεύονται και καλυτερεύουν όταν βρεις κάποια παρηγοριά. Ναι ξέρω, λέω και λέμε πως δεν θέλουμε να μας λυπούνται αλλά άλλο η λύπη και άλλο η παρηγοριά, άλλη η αγκαλιά και τα λόγια αγάπης και ενδιαφέροντος. Άλλο οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται για το πως περνάς τις καθημερινές σου και αν τα Σαββατοκύριακά σου είναι όμορφα. Και τα έχουμε ανάγκη όλα αυτά κακά τα ψέματα. Έχουμε ανάγκη απο έμπρακτο ενδιαφέρον, απο τηλέφωνα, απο μηνύματα, απο μια βόλτα που θα μας αποφορτίσει και θα μας βγάλει απο την μοναξιά μας! Όχι δεν σημαίνει πως θέλουμε να μας νταντεύουν ή να μας "χαιδεύουν τα αφτια" κάποιοι μπερδεύονται. Εμείς, όπως όλοι, ί(σως εμείς λίγο παραπάνω) θέλουμε και μια εξτρα αγκαλιά, ένα τηλέφωνο παραπάνω. Δεν κοστίζει και μας κάνει τόσο καλό.

Τελικά κατάλαβα σήμερα πως η καλύτερη σβήστρα σε κάποια κακή ανάμνηση είναι μια καλή παρέα. Σκεφτείτε όταν θέλατε να ξεπεράσετε μια κατάσταση, όχι απαραίτητα μια αρρώστια, έναν χωρισμό ας πούμε...μια καλή παρέα δεν ψάξατε; Αυτή δεν σας έκανε να γελάσετε; Με αυτή δεν βγήκατε στον ήλιο; Έτσι ξανα γελάσατε, με τη δύναμη της παρέας, με τη ζωντάνια των ανθρώπων που είχατε δίπλα σας. Έτσι και εγώ, αντλώ ενέργεια απο όλους όσους μου δίνουν το χέρι τους.

Πέρασα τη σημερινή μέρα στο βουνό, με πολλή μουσική, πάρα πολύ φαί, καλή παρέα, φωνές, γέλια και κρασί. Κάναμε και μια πορεία στο δάσος για να δούμε έναν καταρράκτη. Η φύση ήταν μια κούκλα, φόρεσα κοντομάνικο και βούτηξα τα πόδια μου στο ποταμάκι σηκώνοντας τα μπατζάκια μου. Κάποτε τα νύχια των ποδιών μου είχαν πέσει απο τα φάρμακα των θεραπειών, φέτος τα βάφω κόκκινα! Τότε δεν το πίστευα ότι θα ρθει αυτή η στιγμή, (ο vpmech σωστά μου τα λεγε) τώρα όμως το βλέπω μπροστά μου! Αφου γεμίσαμε με βουνίσιες εικόνες κατέβηκα με τη "Β" στη θάλασσα, σε ένα beach bar όπου η ενέργεια του κόσμου είναι πάντα μοναδική. Διασκεδάσαμε ώσπου ο ήλιος αποχαιρέτησε εκείνη την αμμουδιά. Ήταν ωραία, μικρές στιγμές ευτυχίας...

11 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:))))

( fortounata) είπε...

χαίρομαι που περασες καλά.καλό σου μήνα.και αφού δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτε από αυτά που πέρασες,να καλοδέχεσαι οποιαδήποτε καλή κουβέντα ,ας είναι και για παρηγοριά.καλή εβδομάδα.

Sweet December είπε...

για JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

κΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ!


για φουρτουνιασμένη ψυχή

πωπω!μεγάλες φιλοσοφίες στα λόγια σου!thank youuuuuuuu!

Ionathan είπε...

Ξέρεις, είσαι λίγο περισσότερο συναισθηματική από όσο αντέχουν οι υποδοχείς μου και δεν σου έχω γράψει ποτέ! Απορώ βέβαια για το ζώδιό σου, ποντάρω στο Νερό, κάνω λάθος;

Μετά το κόκκινο νύχι όμως, δεν άντεξα να μη σου γράψω! Αυτή σου η φωτογραφία είναι για μένα η καλύτερη που έχεις ανεβάσει! Μην σταματάς να βάφεις τα νύχια σου και μην αλλάξεις χρώμα, το κόκκινο τους πάει πολύ!

Να είσαι καλά!

Sweet December είπε...

για Ionathan

Σέυχαριστώ Ionathan!Άξιζε τότε η φωτο αφού σε "κατάφερα" να αφήσεις ένα σχόλιο ;-)
Λυπάμαι που με βρίσκεις τόσο συναισθηματική, τελευταία κάνω προσπάθεις για μεγαλύτερο κυνισμό...θα δείξει!
Φιλιά, να μου είσαι καλά!

Ionathan είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ionathan είπε...

Δε μου απάντησες για το ζωδιάκι... πες μου αν δεν είναι προσωπικό δεδομένο, είμαι περίεργος... για το νερό!

Sweet December είπε...

για Ionathan

το ζώδιό μου φίλε μου είναι "ΤΟΞΟΤΗΣ"...αν ξέρεις κάτι για εμάς τα ανεπανάληπτα είδη να μου πεις :-P φιλιά!

Ionathan είπε...

Έχω μείνει... speachless! Έβαλα στοίχημα και το έχασα, σε έκανα για Νερό, για τσέκαρε ωροσκόπο!!!

Δες εδώ για τους Τοξότες και πες εσύ αν μοιάζεις.

Chrysa είπε...

Σε χαίρομαι πραγματικά..Να εισαι πάντα αισιοξη και δυνατη..και να δινεις δυναμη στους αλλους μεσα απο το παραδειγμα σου..Υπάρχει ζωη μετα απο τις χημειοθεραπείες, μετα τα χειρουργεια. Θετική σκέψη για όλους!

Sweet December είπε...

Ναι,υπάρχει ζωή μετά τις χμθ!Υπάρχει και μάλιστα πολλή ΖΩΗΗΗΗΗΗΗ!